کد مطلب:95266 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:159

در چهار گفتار گذشته تحت عنوان «حكومت و عدالت» نظریات كلی نهج البلاغه را در مساله حكومت و مهمترین وظیفه اش یعنی «عدالت» منعكس كردیم، اكنون نظر به اینكه یكی از مسائلی كه مكرر در این كتاب مقدس درباره آن سخن رفته است مساله اهل بیت و خلافت است، لازم است پس از آن مباحث كه كلیاتی بود در امر حكومت و عدالت در این مبحث كه مربوط است به مسأله خاص خلافت بعد از پیغمبر و مقام اختصاصی اهل بیت در میان امت وارد شویم.

مجموع مسائلی كه در این زمینه طرح شده است عبارت است از:

الف. مقام ممتاز و فوق عادی اهل بیت و اینكه علوم و معارف آنها از یك منبع فوق بشری سرچشمه می گیرد و آنها را با دیگران، و دیگران را با آنها نتوان قیاس كرد.

ب. احقیت و اولویت اهل بیت و از آن جمله شخص امیرالمؤمنین علیه السلام به امر خلافت. هم به حكم وصیت و هم به حكم لیاقت و فضیلت و هم به حكم قرابت.

[صفحه 154]

ج. انتقاد از خلفا.

د. فلسفه اغماض و چشمپوشی علی علیه السلام از حق مسلم خود و حدود آن كه از آن حدود نه تجاوز كرده نه در آن حدود از انتقاد و اعتراض كوتاهی كرده است.

صفحه 154.